จากชีวิตที่ผ่านมา เจออะไรมากมายทั้งดีและไม่ดี ทั้งสุขและทุกข์ มันเป็นเรื่องธรรมดา ที่เราต้องเจอ แต่เราจะผ่านจุดๆ นี้ไปได้อย่างไรนั้นอยู่ที่ตัวเราจะทำยังงัยให้เรื่องเหล่านี้ผ่านไปโดยที่เราต้องหัดแก้ไขปัญหา ทุกเรื่อง ส่วนมากแล้วที่ตัวผมเจอจะเป็นปํญหาในการทำงาน เพราะงานที่ผมทำมันสอนคล้องกับสิ่งที่ผมเรียนมานั้นคือการ เป็นครู ครูที่ต้องคอยถ่ายทอดวิชาความรู้ที่ตนมีสู่ผ้าขาวผืนน้อยๆที่พร้อมให้เราแต่งเติมสีสันได้ตามใจ เราจะเติมสีอะไรเข้าไปก็ได้ ซึ่งเขาก็จะอยุ่นิ่งเฉยเพื่อให้เราเติมแต่ง แต่บางทีการเติมแต่งสีลงบนผ้าขาวผืนน้อยนี้มีทั้งทางบวกและลบในเวลาเดียวกันซึ่งสิ่งๆ นี้ขึ้นอยู่กับผู้เติมแต่ง
อ้างอิงรูปภาพ โรงเรียนปฐมสาธิต
อาชีพที่ทุกคนต้องพูดถึงในช่วงนี้ที่เป็นกระแสสำหรับนักเรียนที่กำลังจะจบมัธยมปลาย แน่นอนหลากหลายครอบครัวอยากให้ลูกของตนมีอาชีพที่มั่นคงและถาวรหนีไม่พ้นอาชีพราชการ ครู อบต. หมอ พยาบาล ซึ่งเป็นอาชีพที่ทุกคนหมายปองมาก โดยเฉพาะกลุ่มผู้หญิงที่มีความฝันอยากจะเป็นครู มีคนถามเสมอว่า ทำไมถึงอยากมาเป็นครู "ที่จริงผมไม่ได้อยากมาเป็นครูตั้งแต่แรก และไม่เคยคิดที่จะอยากเป็นครูซะด้วยซ้ำ เพราะอาชีพครูเป็นอาชีพที่ผมเกลียดและไม่อยากทำมากที่สุด เพราะไม่อยากสอนใครเพราะไม่รู้ว่าจะสอนเขาอย่างไรให้เขาอ่านหนังสือได้ เขียนหนังสื่อได้ ยิ่งเป็นเด็กน้อยแล้วยิ่งไม่อยากเข้าใกล้เพราะรู้อารมณ์ของตัวเองดีว่าเป็นคนอารมณ์ร้อนไม่ชอบอยู่นิ่ง ซึ่งไม่ต่างอะไรไปจากเด็กเลย" แต่ไม่นานความคิดนั้นกลับถูกเปลี่ยนด้วยพฤติกรรมของเด็ก 120 ชีวิต ที่ฝากความหวังไว้กับเราว่า"หนูอยากเป็นคนดีอยากเป็นเหมือนคุณครู อยากสอนนักเรียนให้เรียนเก่งๆ เหมือนกับที่ครูเป็นอยู่ตอนนี้ครับ/ค่ะ" ในตอนนั้นรู้สึกว่า เขาได้ความคิดนี้มาจากไหนทำไมเขาถึงคิดได้ขนาดนี้ ทำไมเด็กตัวแค่เนี่ยสามารถคิดอะไรเหมือนผู้ใหญ่คิด จนทำให้ผู้ใหญ่คนหนึ่งถึงกับอึ้งไปชั่วขณะเหมือนช๊อกไปเลย แต่ในใจกลับยิ้มออกนี่เราสอนเขาจนเขาคิดได้ขนาดนี้เลยหรอ คือหลังจากนั้นมาความคิดที่ไม่อยากจะเป็นครูเริ่มลบออกไปจากสมองแล้วเอาความเป็นครูเข้ามาทดแทนความคิดนั้นซึ่งเป้นสิ่งที่ภาคภูมิใจมากทั้งตัวเราเองและครอบครัวที่ภาคภูมิใจในความสำเร็จของเราถึงแม้จะไม่ใช่สิ่งที่ยิ่งใหญ่อะไรแต่ก็ทำให้เราได้ข้อ คิดอะไรดีๆเยอะเลย....................
....................................................ฅ ฅน..................................................
